MS.MONINA - serwis monitorowania obszarów NATURA 2000

MS.MONINA Wielkoskalowe monitorowanie obszarów chronionych NATURA 2000 z wykorzystaniem metod teledetekcji

Kierownik projektu: dr inż. Zbigniew Bochenek
Czas trwania projektu: 2010 – 2013


Celem projektu było utworzenie serwisu monitorowania obszarów chronionych NATURA 2000 z wykorzystaniem różnych danych teledetekcyjnych. Serwis był budowany na trzech poziomach szczegółowości; europejskim, krajowym i lokalnym. W projekcie uczestniczyło 17 jednostek reprezentujących instytuty badawcze, przedsiębiorstwa i użytkowników.

Projekt był zorganizowany w formie 8 pakietów roboczych:

WP 1 – Zarządzanie projektem
WP 2 – Tworzenie sieci użytkowników i dostawców produktów teledetekcyjnych
WP 3 – Tworzenie serwisu na poziomie europejskim
WP 4 – Tworzenie serwisu na poziomie krajowym
WP 5 – Tworzenie serwisów na poziomie lokalnym
WP 6 – Utworzenie bazy metod i narzędzi służących monitorowaniu obszarów chronionych
WP 7 – Budowa przestrzennej infrastruktury danych
WP 8 – Upowszechnianie i wykorzystanie wyników prac

Centrum Teledetekcji IGiK było zaangażowane w realizację trzech pakietów roboczych projektu. W pierwszej fazie prac została utworzona baza danych o metodach i narzędziach dotychczas stosowanych przez członków konsorcjum do monitorowania obszarów chronionych. W drugim etapie prac zebrano informacje dotyczące potrzeb użytkownika końcowego (Biebrzański Park Narodowy) w zakresie wykorzystywania produktów teledetekcyjnych. W głównej fazie realizacji projektu przeprowadzono prace nad udoskonaleniem pół-automatycznych metod klasyfikacji obszarów bagiennych i określeniem efektywnych metod badania zmian środowiska.

W wyniku tych prac utworzono metody klasyfikacji typów pokrycia roślinnego na obszarach bagiennych z wykorzystaniem wysokorozdzielczych obrazów optycznych (WorldView-2) oraz obrazów radarowych (TerraSAR-X), jak również monitorowania zmian w strukturze roślinności. Metody te bazowały na klasyfikacji obiektowej z wykorzystaniem oprogramowania eCognition (WordView-2) oraz klasyfikacji pikselowej z wykorzystaniem oprogramowania ERDAS Imagine (TerraSAR-X). Klasyfikacja obiektowa umożliwiła wydzielenie 8 klas roślinności bagiennej ze średnią dokładnością rozpoznania 92%.

Ryc. 1. Mapa obszarów bagiennych wykonana na podstawie analizy wysokorozdzielczych zdjęć satelitarnych. Opracowanie: IGiK

Ryc. 2. Mapa obszarów bagiennych wykonana na podstawie analizy obrazów radarowych. Opracowanie: IGiK