Opracowanie mapy zasięgu fali powodziowej Wisły i Odry
W Zakładzie Teledetekcji Instytutu Geodezji i Kartografii po raz kolejny wykorzystano metody teledetekcji satelitarnej do opracowania map zasięgu powodzi. Pierwszy raz miało to miejsce w 1979 r. w czasie wiosennej powodzi na Bugu, kiedy to do opracowania wykorzystano zdjęcia wykonane przez satelitę Landsat. W 1997 r. do opracowania map zasięgu fali powodziowej na Odrze wykorzystano zdjęcia wykonane zarówno w widmie optycznym, jak i po raz pierwszy zdjęcia wykonane w promieniowaniu mikrofalowym. W tym roku do określenia fali powodziowej na Wiśle i Sanie wykorzystano zdjęcia wykonane w widmie optycznym przez satelitę Terra.MODIS (NASA) oraz w widmie mikrofalowym przez satelitę ERS2 (EURIMAGE).
Załączone mapy przedstawiają sytuację w dolinie Wisły i Sanu w dniu 6 czerwca oraz w dolinie Odry 9 czerwca 2010r. Zasięg fali powodziowej został nałożony na mapę przedstawiającą użytkowanie ziemi w gminach położonych wzdłuż obu rzek. Analiza map wykazała, że wody Wisły zalały w tym dniu nieco ponad 706 km 2, w tym 34,54 km2 obszarów zabudowanych, 575,81 km2 terenów rolnych oraz ponad 93,5 km2 lasów.
Badania zostały opublikowane w Geoinformation Issues 2010, tom 2, zeszyt 1.
Artykuł jest udostępniony w postaci PDF.
Kliknij w ikonę aby pobrać artykuł. |